Miniaturowe pachołki

Przy nauce jazdy modelem RC bardzo przydaje się możliwość szybkiego wyznaczenia ósemek, szykan i innych typowych fragmentów toru. Warto w tym celu przygotować sobie zestaw gotowych markerów, żeby uniknąć konieczności stosowania kamieni, butelek czy innych przypadkowych przedmiotów, które nie zawsze są bezpieczne dla modelu.

W przypadku jazdy po płaskiej nawierzchni (hala, parking) doskonale sprawdzają się odwrócone do góry dnem plastikowe podstawki pod doniczki, takie jak widoczne na zdjęciu obok. Są tanie, bezpieczne dla modelu, nie zajmują miejsca w transporcie, a jeśli kupując wybierzemy rozsądny kolor, to wyglądają całkiem estetycznie.

Z kolei gdy często mamy potrzebę ustawiania toru w terenie, gdzie płaskie podstawki nie są zbyt dobrze widoczne, warto poświęcić jeden wieczór na przygotowanie sobie kompletu miniaturowych pachołków.

Do ich wykonania wykorzystamy kubki po jogurtach, najlepiej dużych (500g). Kubki obciążymy wypełniając je częściowo gipsem. Dzięki temu nie będą się zbyt łatwo przesuwać ani nie przewróci ich wiatr. Do przytrzymania gipsowego obciążenia wewnątrz kubka posłuży nam wkręcony w dno kubka wkręt.

Materiały

Do wykonania pachołków potrzebne nam będą:

• kubki po jogurtach
• gips szpachlowy lub budowlany
• naczynie do przygotowania zaprawy i coś do jej mieszania, np. mała szpachelka
• wkręty lub śruby 20 – 30mm z płaskim łbem, ewentualnie dodatkowo podkładki
• elastyczny klej montażowy, np. fixall
• taśma samoprzylepna np. ochronna
• opcjonalnie: trochę drobnego żelastwa

Wykonanie

1. W dnie każdego kubka robimy otwór i wkręcamy w niego wkręt o płaskim, szerokim łbie, tak aby wkręt sterczał z dna kubka do jego wnętrza. Jeśli nie mamy wkrętów o szerokim łbie, możemy podłożyć podkładkę.

2. Przygotowujemy naczynie na zaprawę. Naczynia nie będzie się już raczej dało wyczyścić, więc trzeba użyć czegoś, co będzie można wyrzucić. Możemy takie naczynie wykonać z plastikowej 5-litrowej butli po wodzie mineralnej – przecinamy ją mniej więcej w połowie wysokości i dolną część możemy wykorzystać do rozrabiania zaprawy.

3. Przygotowujemy zaprawę mieszając gips z wodą w przygotowanym naczyniu. Zaprawa powinna mieć konsystencję gęstej śmietany i trzeba ją mieszać tak długo, aż nie będzie żadnych grudek. Jeśli będziemy widzieć, że zaprawa wychodzi nam zbyt gęsta, dolewamy wody, jeśli wychodzi zbyt rzadka, dosypujemy gipsu.

4. Jeśli mamy pod ręką trochę niepotrzebnego, drobnego żelastwa, np. stare śruby, nakrętki, nawet gwoździe, możemy je wykorzystać jako dodatkowe obciążenie. Wrzucamy je do kubków ale tak, aby nie wystawały ponad koniec wkręta, ponieważ chcemy, aby schowały sie całkowicie w gipsie.

5. Wlewamy zaprawę do kubków tak, aby całkowicie przykryła wkręty. Wlewamy ją na środek dna starając się nie pobrudzić ścianek, bo potem trudno będzie je doczyścić. Jeśli tylko zaprawa miała odpowiednią konsystencję. to sama po chwili wypoziomuje się w kubku. Warstwa gipsu nie powinna być wyższa niż 4 cm. Taka ilość gipsu obciąża już kubek wystarczająco, a wyższa warstwa utrudniła by nam wsadzenie kubków jeden w drugi w celu ich przewiezienia.

6. Odstawiamy kubki do wyschnięcia. Jeśli użyliśmy gipsu szpachlowego (z opóźniaczem), to może schnąc nawet parę dni. Zaprawa będzie wyschnięta w chwili, gdy zmieni kolor z szarego na biały.

7. Możemy teraz pokryć miejsce łączenia gipsu ze ścianką kubeczka warstwą kleju montażowego. Powinno to zapobiec oderwaniu się gipsu od ścianek kubka i zwiększyć wytrzymałość pachołka.

8. Kubki na zewnątrz obklejamy taśmą, np. ochronną. Dzięki temu pachołki będą lepiej widoczne i wyglądać będą bardziej realistycznie.